Arno Camenisch fa in quel roman ina visita en il vitg da si'uffanza. Ils lieus èn anc qua, vias, chasas e plazzas. Ma ils umans n’èn betg pli, els èn ids davent u morts. Restadas èn las regurdanzas. Uschia fa l’autur in viadi dubel en il vitg d’ozendi ed a medem temp en sia uffanza.
Quai cudesch va mai fitg a cor. Jau haì vulì scriver el dapi onns. In'istorgia che commuenta fitg mai ed igl è era in cudesch fitg persunal. Quai vul dir, jau raquint era mia istorgia.
Il vitg da Arno Camenisch è mintga enviern in pèr mais en la sumbriva. Ma i dat anc in’autra sumbriva. In on e mez avant la naschientscha da l’autur è capitada ina disgrazia nua che trais uffants èn morts. Questa tragedia daventa il motor emoziunal e stilistic dal nov roman.
Per pudair scriver quest roman davart sperditas, sentiments e la mort haja el duvrà temp, forsa era daventar in pau pli madirs, di Camenisch. Il cudesch duai dentant era mirar enavon e restar positivs.
Per Arno Camenisch sez è «Der Schatten über dem Dorf» ses cudesch pli persunal. Ses tun è fitg quiet e sensibel, il stil tipic cun pleds dal dialect svizzer e las figuras schregas na chatt’ins betg pli.