Baselgias èn lieus da silenzi, da reflexiun, lieus da veneraziun e spiritualitad. Ma betg mo quai. Ellas èn era monuments culturals da grond’impurtanza, edifizis che regordan nus umans a nossa lunga istorgia. Era furman e structureschan las baselgias nossas cuntradas e nossas citads.
Las baselgias han schizunt ina muntada per umans, che na mettan mai pe en ellas. Ellas dattan a nus ina identitad ed èn ferms simbols dal spiert da cuminanza da las vischnancas. Gia la preschientscha da las baselgias en ils lieus è da gronda impurtanza.
Johannes Stückelberger è docent per estetica sacrala a la facultad teologica da l’universitad Berna e professer per istorgia d’art moderna a l’universitad da Basilea. El ha accumpagnà e cusseglià numerus projects da reutilisaziun d’edifizis sacrals en Svizra. Cun ina tala reutilisaziun dettia novas pussaivladads da segirar il mantegniment e la renovaziun d’edifizis sacrals era en l’avegnir.
En il chantun Grischun è la situaziun speziala pervia dals numerus edifizis sacrals ch’èn savens fitg vegls. Fin ussa datti qua mo paucs projects da reutilisaziun da quels edifizis. Dentant era inqual exempel da success.
Pertge ch’ins ha gist en il Grischun retegnientschas en connex cun la reutilisaziun d’edifizis sacrals, pertge che quai è tuttina er en urden sch'ina baselgia na vegn betg utilisada durant in temp pli lung e tgenina ch’è la rolla speziala da las claustras, quai udis en Vita e cretta.
