(vallader) Eu sun ün dret aventürier! Mincha fin d’eivna ün nouv plan, sü pellas muntognas, giò da las muntognas, in pajais exotics fetscha viadi, il plü gugent vegna svess – plü svelt, plü dalöntsch. Schi, l’aigna forza es meis motor, ed eir sch’eu nu pens adüna landervia: Eu sa cha meis Salvader viva. (Giob 19,25)
Eu sun giuven, n’ha il cheu plain ideas, l’agenda plaina da termins, quia svelt üna sezzüda, là duna svelt üna man, meis collavuratuors am predschan, i pon far quint cun mai, eu sun cumpetent, e sa realisar quai ch’eu n’ha tut per mans … Sch’eu vess temp per mai? Per trar il flà? Per ponderar las grondas dumondas? Schi lessna forsa güst amo savair, sch’eu riv dad ir a predgia? – Na, ma eu sa cha meis Salvader viva. (Giob 19,25)
Eu n’ha experienza. Daplü co eir fingià! E güst pervi da quai bada, quant pac ch’eu sa, quant pac ch’eu n’ha vis…
Eu’m saint amo giuven, pro la lavur es gnüda la respunsabiltà. Eu nu sun directer, eu nu discuor neir brich be da la vita professiunala, ma da la vita svess, e da quels cha nus eschan per oters umans. Per ün hom, per üna duonna, per uffants, per genituors, per vaschinas, per giarsuns, per quels chi han simplamaing güst dabsögn ch’eu sun ün mumaint qua per els, cun els. E minchatant am dumonda: Saja portar quista respunsabiltà? Lura suna grà da sentir: Eu sa cha meis Salvader viva. (Giob 19,25)
Eu nu sun plü quel ch’eu d’eira. Forsa saja fingià daspö ün temp, forsa ch’eu vess stuvü tadlar a quai cha oters dschaivan, ch’eu vess stuvü müdar alch. Ma i giaiva massa svelt. Adün’inavant! Sainza badair ch’eu nu faiva plü oter co ir a perder. Ed uossa: Nu vaja plü. Ni inavant ni inavo. I’m manca la forza, la sandà. Eu sa cha meis Salvader viva. (Giob 19,25)
Eu sun ün oter. Na meglder, na pê. Eu n’ha imprais che chi m’es important. Schi, eir avant maniaiva da savair quai, ma uossa – pensa – n’haja inclet. Eu sun gnü plü sensibel. Forsa plü avert. Eu sa: i nu dà be üna via. Ma bleras. Eu’m pigl il temp per umans chi’m sun chars, eu’m s-chaffisch spazi per paschiuns chi’m sun preziusas. Schi: Eu sa cha meis Salvader viva. (Giob 19,25)
Eu n’ha experienza. Daplü co eir fingià! E güst pervi da quai bada, quant pac ch’eu sa, quant pac ch’eu n’ha vis … Per tuot quai ch’eu da-sch passantar, per tuot ils inscunters, per la bellezza, per tuot ils mumaints inschmanchabels suna grà. Meis viagiar es leiv. Eu sa cha meis Salvader viva. (Giob 19,25)