Eu pens cha Els cugnuoscharan tuots l’istorgia our dal Vegl Testamaint co cha Dieu ha s-chaffi l’uman. Ma sco cha nouvas retscherchas scientificas han pudü muossar sü, nu tuorna la versiun biblica dal tuot. I d’eira nempe uschea:
Davo cha Dieu vaiva creà il tschêl e la terra ha’l dit: «Fain umans seguond noss’imagna, sumgliaints a nus.» E Dieu ha s-chaffi l’uman seguond sia imagna – sco duonna e sco hom tils ha el creats e tils ha nomnà Eva ed Adam. E Dieu tils ha plantats aint il üert Eden ch’el vaiva fuormà. E’l Segner Dieu ha dat als umans tras la serp l’uorden: «Da tuot la bos-cha da l’üert pudaivat vus mangiar, be na dal bös-ch da la cugnuschentscha nu das-chaivat vus mangiar.»
Subit s’han drivits ils ögls dad amenduos ed els han inclet cha quai d’eira tuot üna gronda manzögna.
Per Adam d’eira tuot cler; il schef vaiva discurrü tras la serp e seis scumond d’eira da respettar. Eva vezzaiva quai tuot ün pa oter: Chi sa scha la serp quintaiva la vardà, ha ella pensà. Forsa quinta quella be ballas ed ans piglia pel chül. E perche nu po il Segner Dieu discuorrer direct cun nus in üna chosa tant importanta? Ed eir sch’ella vaiva temma, nun ha ella stübgià lönch, ha tut insembel tuot seis curaschi, es ida via pro’l bös-ch d’immez il üert ed ha mangià il früt scumandà – ed ha dat eir ün toc ad Adam. Subit s’han drivits ils ögls dad amenduos ed els han inclet cha quai d’eira tuot üna gronda manzögna.
Tuot quai chi tils d’eira gnü quintà dad üna generaziun a la prosma sur ons e decennis e tschientiners e dafatta millennis – tuot quai d’eira üna gronda manzögna. Tuot staiva uossa cler davant lur ögls: I nun es vaira cha’ls homens valan daplü co las duonnas, ch’els sun plü intelligiaints e plü scorts e ch’els han quatras daplü drets e pussanza. Ün mumaintin d’eiran Eva ed Adam tuot stuts; lura ha Eva cumanzà a rier, il prüm be ün païn, lura adüna plü ferm e finalmaing uschè furius cha eir Adam nun as pudaiva plü tgnair in frain e riaiva da schloppar. Quista risada ha sdruaglià il Segner Dieu our da seis sön profuond, in il qual el d’eira crodà davo ch’el vaiva creà il tschêl e la terra. E cur cha’l Segner Dieu ha vis la pasch e l’armonia tanter duonna ed hom d’eira el fich cuntaint da tuot quai ch’el vaiva fat – i d’eira nempe fich bun.