(sursilvan) Gie … puspei esser single cun 31. Suenter siat onns relaziun, habitaziun, plans, giavischs e veta communabla.
Ed ussa finiu! Mo igl ei sco igl ei. Item.
Mo co eis ei veramein? Tgei dominescha?
La libertad? La tristezia? Il regl dil niev, ni tuttina il desideri da vegnir sesents en dus?
La libertad nunspitgada sa esser fetg surprendenta e magica.
La libertad nunspitgada sa esser fetg surprendenta e magica. Ins fa tgei ch’ins less, tuorna a casa cura ch’ei plai, maglia pizza freida da solver ni mischeida duront lavar resti ils t-shirts ners cun las soccas alvas. La veta para sempla, cun pli paucas obligaziuns.
Da l’autra vart datti ils muments ch’ins vegn a casa e duvrass semplamein mo in’embratschada. Il mument ch’ins fa in caffè ella bialetti ed empleness bugen duas scadiolas enstagl da mo ina. Il mument ch’ins termettess bugen in reel al partenari che sesa speras sil sofa per spitgar sia reacziun dil video. Ni semplamein mo il mument ch’ins tegn ils mauns dil visavi e di: Jeu hai bugen tei.
En tals muments para la libertad pesonta ed il silenzi enorm. In sesentir sco denter suppias e bauns – denter melli damondas e neginas rispostas.
Encurir, star persuls, esser da viadi, esser libers? Ni forsa meglier secasar, en dus, maridar ed haver affons?
Jeu sai buc. Mo la veta va vinavon. Cun ni senza decisiuns.
Ina relaziun d’amur ei en tuttacass buca l’unica amur che mereta attenziun. La carezia ha massa fassettas e sa semultiplicar dapertut.
Ei dat ton che mereta noss’amur: hobis, pissiuns, buns amitgs, viadis, famiglia, las atgnas finamiras ed en emprema lingia ins sez.
E gest quellas caussas survegnan ussa mi’attenziun. Il viadi entscheiva.