Giu sin plaz scola ein affons che fan termagls: Tgi ei la pli gronda? Tgi ei pli sperts? Tgi il pli ferm? Affons fan bugen quels giugs, nua ch’els san mussar lur talents ed anflar lur posiziun enteifer la gruppa. Mo ussa semischeidan quels maletgs cun autras impressiuns che contonschan nus gi per gi. Persunas che demonstreschan lur grondezia e che vulan daventar aunc pli pussentas. Quei semesirar e vuler augmentar ha brutalas consequenzas per milliuns carstgauns.
Denter ils giuvnals da Jesus hagi ei da lezzas uras dau ina dispeta: «Tgeinin da nus ha da valer per il pli grond?» Ina damonda plitost penibla. Pli impurtont ch’in bien status ni tutta rauba ei bein dad haver la pasch. El cristianissem ei quei sistem da mesiras e scalems atgnamein vegnius viults entuorn diltut: «Quel ch’ei il grond denter vus, seigi sco il pli pign.» Mo era da nies temps vegnin nus buca libers da quei regl da cumparegliar ed engrondir. Nossa entira societad funcziunescha aschia.
Persunas che demonstreschan lur grondezia e che vulan daventar aunc pli pussentas. Quei semesirar e vuler augmentar ha brutalas consequenzas per milliuns carstgauns.
Probabel ei quei in fretg dalla evoluziun. Nus sesentin bein, sche nus vein gudignau zatgei ed essan megliers che auters. Quella cuntentientscha cuoza denton mo cuort temps. Lu encurin nus puspei zatgei niev per posseder ni seprofilar. Quei fa buca mo squetsch a nusezs, mobein era a nies ambient. Ni schizun ad entirs pievels, sco quei che nus vesein actualmein egl ost dall’Europa.
Tgei far, sche nus vein puspei inaga il sentiment da stuer esser ed haver dapli per esser cuntents? Forsa empruar ora in ni l’auter tric. Jeu sai s’orientar a persunas ch’ein semplamein cuntentas cun quei ch’ellas han. E jeu sai augmentar ed engrondir en in’autra uisa: Leger dapli buns cudischs, rimnar aventuras e paterladas, tedlar dapli plaids motivonts, surmuntar la tema ni era surmuntar la schliata luna ed investir en relaziuns.
Ils affons fan vinavon lur giugs. Els semesiran in cun l’auter, els sedrovan e rin leutier. Bien aschia. Era nus carschi cumparegliein bugen in cun l’auter. Aschigitg ch’ei motivescha, ei quei en uorden. Mo stuein nus propi haver aunc pli bia, sto ei esser aunc meglier ed aunc pli super? Bien – meglier – e lu basta. Insumma, jeu crei che nus savessen viver bein senza superlativs. Forsa ch’ei va lu meglier dad anflar la pasch.