Tschertas fatschas hai jau emprais d’enconuscher, bleras fatschas na enconusch jau anc betg. Tschertas fatschas fan ina impressiun impurtanta, bleras han anc mai ditg insatge durant la sessiun.
Ma tuts vegnan segir ad esser gentils
Adina cur che jau inscuntr en quest stabiliment ina deputada u in deputà, per exempel durant la pausa, vegni salidà e guardà cun egls glischants sin mes microfons cun si il logo dad RTR e sin mes apparats da fotografar. Si qua ad Arosa èsi in divertiment da far intervistas – en mintga cas tge che pertutga a survegnir intervistas. “Vessas Vus curt temp per in pèr dumondas?” “Ma segir!” Politichers lessan discurrer. Il pli tard durant questa sessiun hai jau era tscheccà quai...
Na, propi amiaivla questa glieud qua. Era sch’ins n’ha betg dumandà per ina intervista vegn in u l’auter deputà a dumandar tge ch’ins fetschia ad Arosa, nua ch’ins lavura e sur da tge ch’ins rapporta u ch’i vegn simplamain fatg in pau smalltalk. In inscunter è restà a mai spezialmain. Nus avessan vis in a l’auter dacurt, di il deputà da la PBD. Jau ma regord vi da la fatscha: “Gea gea, precis.” Ed el sa stgisa: “Sorry, che jau era malamiaivel e sun be passà speravia e na hai betg salidà.” Cura è el be passà speravia? Jau na sai betg. “Fa nagut”, di jau.
Paucas minutas suenter questa scena in messagi sin facebook.
Jau manai, propi amiaivel. ;-) El gnanca na candidescha betg per il cussegl naziunal. Mobain. Ah, sche jau hai respundì? Na.