Sur la prada frestg’ arada vo’gl semnader cun quito;
Devozious fò’l la smanada, pansarous e profundo.
Or segl êr el dat igl grang per tg’el porta fretg e pang.
Tge valeta! Sontga veta agl garnitsch dat igl Signour!
Ed orond an fonsa cretta sies schurmetg dumond’igl pour:
Totpussant an tschiel chise, dò’ns igl pang da mintga de!
Tge fadeias, tge vascheias ò sies êr bagn caschuno!
Ma vasond la mar da speias, bod igl grev è amblido!
Dolz’a Dia cor e mang, angraztgond pigl fretg e pang.
(Cantagn, Tgesa editoura cantunala per stampats e meds d’instrucziun Coira 1982, Text Gion Peder Thöni, musica Hans Dosch)