Chanzun en furma pdf
Dei jeu pia cun tristezia tei mia cara bandunar?
Di a mi tgi ei po leza, la caschun ch’jeu stoi laschar?
Di a mi tgi ei po leza, la caschun ch’jeu stoi laschar?
Ils tes vegls pon buc vertire, cara biala sas quei schon?
Cu dei jeu tier tei vegnire? Di a mi quei ordavon.
Cur che jeu tier tei vegnevel, tontas liungas sera o.
Per carezi’amur sincera, senzas sien aunc fussen leu.
Ver’amur lai buc durmire, la carezia buc ruaus.
Bein con legher pon quels rire, che han quei buc empruau.
Tgei in iert a mi nezegia, sch’jeu hai nuot da metter en?
Tgei mi gida la giuventetgna, sch’jeu hai nin divertiment?
Cur che jeu tras Cuera mavel, tut la glieud sin mei mirava.
Co mes egls spundevan larmas, cara biala, mo per tei.
Ils mes egls ein mias plemas, mia vesta il pupi.
Tenta ein las mias larmas, pia scriv’jeu cun bargir.
Sunei si, vus musicants uss, sunei si vos instruments.
Per plascher a mia cara, lura sundel jeu bein cuntents.
Pietigot, muronza cara, buna notg e dorma bein!
Il miu cor vi jeu ti dare, sche ti vul vegnir cun mei.
Rosmarin e matg da fandra, quei dun jeu per in tresor.
A miu car uss per memoria, e per pègn a ti dil cor.
(Romontsch - ina schanza unica, Surselva Romontscha 2011)