La «recepziun 3» è in lieu tranter vita e mort, in lieu da passagi nua che las olmas dals morts passan. A la «recepziun 3» vegnan las olmas retschavidas. Fra ch’è gist morta sto l’emprim insumma acceptar nua ch’ella è. E lura sto ella emprender tge ch’ella ha da far.
Daco jau?
I dovra l’elavuraziun da quest tema. Er sche quai vegnia fatg dapi ch’i dat umans, manegia Sara Francesca Hermann. I saja impurtant ch’ins vegnia adina puspè confruntà cun la mort. Ma i saja er impurtant che quest toc tegnia sia ligerezza.
Nus prendain la libertad da vesair la vart comica da la vita che finescha ina giada.
Il toc è ina via per chapir meglier la mort. I vegn fatg bleras dumondas, ma il toc na dat betg resposta. Tenor Sara Francesca Hermann duai il teater dar fiduzia che la vita è buna sco ella è, ed er la mort è buna sco ella è. La finamira saja da provocar dumondas persunalas internas. In toc uman e senza psicologia prendì or da la vita.
Jau tschertg mi’atgna mort ch’jau giog en la mort da quellas persunas stretgas ch’èn idas. Quai è schon heavy.