Po il luf sa legrar u sto'l temair la lescha da chatscha?

Han ils arguments dad aderents u contrahents persvas? Betg propi?

En la litteratura, ditgas ubain paraulas gioga il luf adina puspè ina rolla centrala. D’ina vart vala il luf sco animal pussant e dominant, da l’autra vart represchenta el savens la paina ed il nausch. Veneraziun e spretsch il medem mument. Er en la debatta actuala dominescha questa ambiguitad. Ina discussiun seriusa n’è uschia betg pussaivla. Pertge? Entant ch’ils ins èn memia damanaivel e perdan uschia il grond entir ord lur vista, èn auters memia lunsch davent ed idealiseschan e stiliseschan l’animal selvadi. Atgnamain vai per tut autras dumondas: Tgi è pli pussant? Tgi dastga decider tgi che po viver nua? Homo homini lupus. La relaziun tranter carstgauns e lufs è disturbada. E la frasa enconuschenta, che Hobbes duvrava per descriver la relaziun tranter stadis, è actuala sco anc mai. Forsa gist perquai ch’il carstgaun sumeglia il luf pli fitg che giavischà. Quai che pertutga il luf sco aspect da l’inimi èsi natiralmain uschia ch’il carstgaun è il pli grond inimi dal luf. E na viceversa. Il luf ed ils carstgauns: ina convivenza impussibla? Tge è vossa opiniun?