Sto sü – que es prümavaira

Prümavaira! La muntanella as sdasda, sto sü e vegn our dal cuvel. Minchataunt chatta ella auncha ün po naiv, minchataunt già qualche ervina fras-cha. Chi saja que chi saja – ella as fida da sieu sentimaint chi la disch: sto sü!Vessans magari minchataunt eir nus dans sdasder e ster sü? Aint in nos cuvel ans es tuot cuntschaint. Que es da que chodin e pudains tegner in frain la temma da'ns stuvair confrunter cun lextern, cun chosas incuntschaintas u dischagreablas. Na, nus nu vulains ir our dal cuvel aviand temma da chatter be la naiv e cun que manchantains las prümas flurinas da prümavaira.Invezza es magari eir in nus il sentimaint chas vess das sdasder e ster sü – almain internamaing. Alura ans fains curaschi ed ans confruntains cun nos dubis e pregüdizis. Que do divers texts biblics chi claman: Sto sü! Nut lascher intemurir, nut lascher paraliser da tieus impissamaints u quels dals oters, hegiast fiduzcha in te stess.Ma alura am dumand in mieu chodin prüvo perche cha vess da gnir our dal cuvel? Saregia que simplamaing per surviver – per der a lorma üna perspectiva pü vasta, per crescher es svilupper?Perche vessi davair main curaschi cu üna muntanella?Autor: Anna RattiIl ster sü internamaing es que chi il temp zieva Pasqua ho do curaschi als apostels spaventos. Que es lascher gnir aint il cour il sulagl e lallegria. Que do forza e svung, eir scha essans mez paralisos tres circumstanzas poch allegraivlas. Perche vessi davair main curaschi cu üna muntanella? Eau am disch alura sto sü, e vegn our dal cuvel cul cour rianto e mallegr cun vus. E cun que as vuless der sün via qualche versin our da la «Chanzun da las chanzuns» inua cha lamia clama sieu amih, ed el respuonda il chapitel 2.Meis amant piglil pled e disch:«Sto sü, miamia, mia bella, vè!Guarda be, passo es linviern,Vi e davent la plövgia.Las fluors as faun vzair sül pajais,La vusch dal culomb as fo udir.Vi dal figer sincotschnischan ils früts,la vit spargia flurind siodur;schi, sto sü miamia, ma bella, vè!»