(sursilvan) Tgei fa mei ventireivla? Cheu van ils meinis in ord l’auter? Mintgin da nus definescha ventira empauet auter. Pils ins ei quei daners, viagiar, sanadad, in bi dacasa ed aunc bia auter, adina sin la tscherca da zatgei niev.
Per mei ei ventira enzatgei ch’entscheiva tier mei. Ina tenuta persunala e positiva che resplenda anoviars. Esser ventireivels sa gie esser aschi sempel, ni buc?
Sco tut las autras caussas en nossa veta croda la ventira era buc a mintgin da nus avon ils peis. Igl ei in permanent emprender, mintgaton curdar sil nas e lu puspei levar en pei. Mintgaton las pli differentas experienzas ella veta, bunas e schliatas. E lu il saver reflectar e veser, con bein ch’ei va cun nus.
Muments che fan mei ventireivla dat ei biars, las visetas da mes affons e beadis, cantar el cor, ina buna cumpignia, spassegiadas cheu tier nus e viado el mund, segidar cun auters e naturalmein che jeu astgel insumma guder saunamein mia veta.
Pia datti er en mia veta sco dapertut in si e giu. Mo quei fatg gida mei a semadirar e sesviluppar. Jeu stun buc eri e suenter haver dumignau enqual sfida sun jeu aunc bia pli ventireivla.
Jeu hai mi’entira veta buc encuretg lunsch la ventira. Jeu sun ina persuna che emprovel da tschentar a memezza las finamiras aschia, che jeu sai era contonscher ellas. Perquei sai jeu dir oz che mia ventira schai el pign, el ravugl da mia famiglia, ella bellezia cuntrada nua che jeu sun naschida ed astgel viver.
Sche jeu passel tras la natira, ed uss gest suenter la plievgia atras miu iert, selegrel da tut quei che crescha e semadira. Tgei miracla ch’ei dat ord in pign sem. Era il sesmarvigliar ei in segn da ventira. Veser il pign e selegrar da quei che nus vein.
In auter punct che fa mei ventireivla ei mia lavur culs affons. L’autra jamna entscheiva in niev onn da scoletta ed jeu selegrel da veser ils egls tarlischonts che spetgan sin quei che schabegia. Igl ei bi d’astgar accumpignar els duront in onn da scola. Da veser co els sesviluppeschan e daventan adina dapli pintgas persunalitads che van pass per pass lur atgna via.
Muments che fan mei ventireivla dat ei biars, las visetas da mes affons e beadis, cantar el cor, ina buna cumpignia, spassegiadas cheu tier nus e viado el mund, segidar cun auters e naturalmein che jeu astgel insumma guder saunamein mia veta.
Il temps varga schi spert ed jeu hai ils davos onns empriu da guder pli pertschartamein quei temps. Jeu sun aviarta per novas sfidas, novas experienzas e per emprender novas caussas. Mirond anavos e mirond el futur sun jeu cuntenza cun mia veta. Gie, jeu sun engrazieivla per tut quels schabetgs, sentupadas e tuttas experienzas che jeu hai fatg enzacu. Quella cuntentientscha, quei saver prender sco igl ei, e sco pli davos igl esser engrazieivels per tut quei. Quei ei per mei la clav che meina a mia ventira.
